geçen sene bugün evden çıkmış, şişhane'ye yürümüş, bütün meydanın polisle dolu olduğunu görmüş, köşe başlarında ellerinde göz yaşartıcı bomba atan tüfekleri herhangi bir aletmiş gibi taşıyan görevlileri fark etmiş, asık suratım ve anlam veremeyen angut bakışlarımla aralarında bir turist gibi dolaşmış, bazılarıyla göz göze gelmeye çalışmış, sonra öyle şişhane'den kasımpaşa'ya doğru bakmış, işte meydanın orasında burasında üçer beşer dakika oyalanmış, içimde ne kaçmak, ne kovalamak, ne mücadale etmek, ne öfkelenmek, hiçbir hareketin ve hissin canlanmadığını fark etmiş, doğal olarak benimle aynı hissizlikleri paylaşacak birini bulup konuşmak da istememiştim.
bunun, bu 1 mayıs'ta almanya'da olmamla bir ilgisi var.
saat 11'de sielwall'den yürüyüş başlayacak, 12'de kent merkezinde toplanılacaktı. sabah kalktım; dedim ki ben ne alman'ım, ne işçiyim, ne de işçi oğluyum. çıkmadım evden.
çok fena istanbul'u özledim.
3 yıl önce
1 Mayıs 2012 saliya denk gelecek, pazartesi de resmi tatile eklenecek, insanlar kurban bayrami misali Antalya-Cesme-Kibris ucgeninde "Emek ve Dayanisma bayrami"ni kutlayacak. Mizah dergilerine "izindeyiz Atam" diye manset atilacak. Kayitlara gecsin, o sene gelince kulaklari cinlatirsin.
YanıtlaSilDogum gunun kutlu olsun 858. Tez zamanda gorusmek dilegi ile.
ooooo! ya paşam sesin çok iyi geldi be. nası özlemişim.
YanıtlaSilabi siz izci kamplarına gidip izindeyiz paşam pankartı açınca oluyo da, millet tatile çıkınca niye olmasın? senin kesin yolun buralara düşer ya hu gelsene bir zaman? ermoyu ikna etmeye çalıyom ama gelemedi daha.