22 Kasım 2009

küf

cuma ve cumartesi akşamları evde oturmamak gerekiyor. bunu çok iyi bilmeme rağmen bazen kendimi tutamayıp, yine aynı muhabbetleri çekemeyeceğim, ya da, hem para da harcamamış olurum falan gibi bahanelerle evden çıkmadığım oluyor. geçen cuma akşamı da böyle oldu. diğer bahanelere ders çalışmam lazım bahanesini de ekleyip, ki öyle cuma akşamları falan ders çalışılabildiği görülmüş şey değildir, evden çıkmadım. ama işin tuhafı, nasıl olduysa konsantre olup bir iki saat ders bile çalıştım. her zaman kullandığım yeşil stabilolarla kelimelerin altını çizdim, notlar çıkardım, ne bileyim bazı yerleri yuvarlak içine aldım, hatta bazen sözlüğe bile baktım. sonra bir ara doğal olarak tuvalete gitmem gerektiğinde aynada kendime baktım ve yanağımda birkaç ufak yeşil noktacık gördüm. zaten evvelden beri sivilcelerimi fazla dert eden biri olarak, o anki psikolojim de artık nasıl birşeyse, cuma akşamı evde oturup ders çalıştığım için küflendiğimi düşündüm. iki üç saniye kadar, işte sonunda bu da oldu, evden çıkmazsan işte böyle küflenirsin falan gibi düşünceler geçti aklımdan. küf bulaşmasın diye öyle yanağıma falan hemen dokunamadım.
üçüncü saniyenin sonunda, yanağımdaki lekenin yeşil stabilodan kaynaklandığını fark ettim. üzülsem mi sevinsem mi bilemedim.

1 yorum:

başka bloglar: eş dost tanıdık ve sevgi saygı çerçevesi