arshile gorky'nin kendisini baştan yaratmaya olan düşkünlüğü, sahte kişilikler ve yalan geçmişler uydurmasından da belli. o yalanları söylemesine sebep olan her ne ise, onca otoportreyi çizmesine de sebep olmuş olmalı. ancak, diyaloğu ve sözlü iletişimi sevmeyen gorky'nin insanlara kendisiyle ilgili anlattığı olmadık hikayeler, belki de çizmeden duramayan ellerinin tuval üzerinde yarattığı benzersiz sahiciliğe yol açan simetrinin göz ardı edilesi yarısından başka bir şey değil.
sanatçı ve annesi öyle vurucu bir resim ki, egoyan'ın
ararat'taki istismarı bile, onun güzelliğinden çalamıyor. bundan neredeyse yüz yıl evvel van'daki bir fotoğrafçıda çekilmiş olan fotoğraf, new york'ta soyut dışavurumculuk'un habercisi eşsiz tablolardan birine dönüşüyor.
"The child at Shushan's side is Gorky, but the son for whose eyes she is searching stands outside the painting, in the room where Gorky is working, and the
Self-portrait is the image which Gorky presents to her in answer to her questioning gaze." (Matthew Spender,
From a High Place: A Life of Arshile Gorky, 2003: 182)
ilki fotoğraf (1912). ikincisi
sanatçı ve annesi (ca. 1926-1936). üçüncüsü
otoportre (ca. 1937)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder